جنبش کارگری هلند از بدو ظهورش با نام فردیناند دُملا نیووِنهُیس Ferdinand Domela Nieuwenhuis عجین شده است. او در سال ۱۸۴۶ در آمستردام به دنیا آمد، در جوانی به تحصیل در رشتة الاهیات لوتری پرداخت و مانند پدرش کشیش پروتستان شد. اما کم کم اعتقاد خود را از دست داد و در ۱۸۷۹ به ایدههای... به خواندن ادامه دهید →
گِدیسم
گِدیسم آموزۀ سیاسی غالب در بطن سوسیالیسم فرانسه (بخش فرانسوی انترناسیونال کارگری دوم SFIO) تا سال ۱۹۱۴ بود که توسط ژول گِد Jules Guesde (۱۸۴۵-۱۹۲۲) رهبری میشد، و در واقع یکی از اصلیترین پایههای سیاسی-نظری حزب سوسیالیست فرانسه به شمار میآید. در مورد خطوط اصلی گدیسم میتوان موارد زیر را برشمرد: ۱. رد سوسیالیسم رفرمیست... به خواندن ادامه دهید →
ناتالی لومل
ناتالی لومل (1827-1921) Nathalie Le Mel: ناتالی لومل این زن بزرگ، چیزی در مورد کمون ننوشته، آن را زندگی کرده! او نه نویسنده است، نه سخنران، نه هیچ چیز دیگر! او زنی مبارز و شجاع است که تا به آخر به آرمانهایش وفادار ماند. او یکی از بسیار زنانی است که امضایش زیر پای یکی... به خواندن ادامه دهید →
پل مینک
آدل پُلین مِکارسکی Adèle Pauline Mekarski مشهور به پل مینک Paule Minck (1839-1901): آدل پُلین لهستانی الصل است، پدرش از نجبای لهستان بود که در حوادث ۱۸۳۰ در لهستان در جنبش انقلابی حضور داشت، متعاقب سرکوب انقلاب به فرانسه پناهنده شد و در آنجا با دختر خانوادهای بازیگر ازدواج کرد. در جریان دومین انقلاب لهستان... به خواندن ادامه دهید →
ماری ویکتورین بروشه
ماری ویکتورین مَلانفان در سال ۱۸۳۸ در خانوادهای با سابقهٔ طولانی مبارزاتی متولد شد. پدرش کفّاش بود و از ایدههای جمهوریخواهانه و فراماسونی حمایت میکرد. ویکتورین که در جریان انقلابِ ناکام ۱۸۴۸ ده ساله بود بعد از دیدن قتل عام و آشوب آن روزها یک سال بیمار میشود. پدرش بعد از کودتای ۱۸۵۱ به بلژیک... به خواندن ادامه دهید →
الیزابت دمیتریف
(1851-1910) Elisabeth Dmitrieff: الیزابت دمیتِریف دختر نامشروع یک افسر تزار است. او مبارزه را در عنفوان جوانی از حلقهٔ سوسیالیستهای سنپترزبورگ شروع کرد. در ۱۸۶۸ در پی یک ازدواج سفید توانست از کشور خارج شده و به ژنو برود و در آنجا وارد بخش روسی انترناسیونال کارگری شود. در آن زمان جریان فمینیستی قابل ملاحظهای... به خواندن ادامه دهید →
آندره لئو
André Léo (1824-1900) ویکتوار در شهر لوزینیان فرانسه متولد شد: ادعایی گزاف نیست که از میان تمام زنان صاحبقلم تنها آندره لئو است که نقش تعیینکنندهای در جنبش انقلابی ۱۸۷۱ ایفا کرده است. در ۱۸۵۱ با یک تبعیدی به خاطر جرائم مطبوعاتی به نام گرگوار، که در آن زمان به تدریس زبان فرانسه مشغول بود،... به خواندن ادامه دهید →
[…] [6] نامه سرگشاده به لنین (idoun.org) […]
[…] بنوا مَلون در کتابش «سومین شکست پرولتاریا» مینویسد: «زمان در جانب رفرم اجتماعی نبود». حق با او بود، چراکه…
[…] در فرانسه نامید، فرانکل است، و سیرایه، و الیزابت دمیتریف ِ روس که مستقیماً از جانب مارکس به پاریس…
[…] چپ رادیکال دیگری، به نام «سوسیال» زنی به اسم آندره لئون در ۲۸ آوریل، مینویسد: «دیگر نباید افرادی وجود…
[…] پس میباید از حمایتِ این «چپ» دست بشویم و دیگر برای ک.آ.پ.د. [۳] و برای حزب مخالفین parti oppositionnel…